Πολλοί παρακολουθούν την αντιπαράθεση γύρω από το νέο πδ μεταθέσεων δίχως να μπορούν να κατανοήσουν σε βάθος τι κρύβεται πίσω απ’ όλη αυτή τη διαμάχη.
Θα προσπαθήσω λοιπόν παρακάτω να σας δώσω κάποια στοιχεία.
«Το νέο πδ δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη άρα απέτυχε»
Λάθος! Εφαρμόστηκε στις έκτακτες μεταθέσεις για κάλυψη θέσεων ευθύνης (Λιμενάρχες, Υπολιμενάρχες, Κυβερνήτες και Μηχανικοί), στα έκτακτα συμβούλια για θέματα υγείας, αμοιβαίες μεταθέσεις και συνυπηρετήσεις, καθώς επίσης εφαρμόσθηκε για την εξέταση αποσπάσεων προσωπικού και στις διαθέσεις προσωπικού. Το μόνο που απομένει είναι το τακτικό συμβούλιο μεταθέσεων για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα.
Συνεπώς έχουμε ένα σοβαρό δείγμα λειτουργίας του νέου πδ. Τι συμπεράσματα όμως βγήκαν από τη μέχρι σήμερα λειτουργία του;
- Για πρώτη φορά οι θέσεις ευθύνης εξετάσθηκαν και αποφασίσθηκαν από ένα συμβούλιο μεταθέσεων δηλαδή από ένα συλλογικό όργανο.
- Για πρώτη φορά οι αποσπάσεις εξετάσθηκαν επίσης από το ίδιο συλλογικό όργανο και δεν ήταν απόφαση ενός ανδρός.
- Για πρώτη φορά επικράτησε αξιοκρατία στην εξέταση των θεμάτων υγείας και όχι οι πελατειακές σχέσεις!
Όλα αυτά ενοχλούν αυτούς που νιώθουν ότι έχασαν ένα «φιλέτο» με το οποίο χάραζαν πολιτική, έχτιζαν συμμαχίες ή εξόντωναν αντιπάλους προκειμένου η κάθε «κλίκα» να διατηρεί τον έλεγχο στις εξελίξεις και φυσικά ενοχλεί ακόμη περισσότερο τους παρωχημένους συνδικάλες. Αυτοί οι συνδικάλες δε, έφτασαν στο σημείο να προσφύγουν στο ΣτΕ.
Ποιοι είναι όμως αυτοί;
Διότι το θέμα δεν είναι τι λέει αλλά ποιος το λέει…
Είναι οι συνδικάλες ιδιαίτερα των υπερστελεχωμένων περιοχών και του ενός που έχει να δουλέψει 20 χρόνια. Όλοι αυτοί νιώθουν ότι εάν τηρηθούν κανόνες θα χάσουν το ρόλο τους, θα απομονωθούν και θα καταλήξουν εκτός παιχνιδιού ενώ ο ένας θα πάει και για δουλειά!
Απλά πράγματα φίλοι μου…
Όσοι μάχονται την αξιοκρατία, τις ίσες ευκαιρίες, τις ανοικτές διαδικασίες είναι όλοι αυτοί που καλλιέργησαν και θέλουν να εξελίξουν τη νοοτροπία του προσωπικού και την αντίληψη ότι προχωράς ανάλογα με τη γνωριμία σου.
Μέσα από ένα πελατειακό σύστημα επιδιώκουν να εδραιώσουν τον εαυτό τους και μόνο! Έχουν τη στρεβλή αντίληψη ότι το σώμα και το προσωπικό του είναι το φέουδο και οι υπόδουλοι αντίστοιχα των εκάστοτε χρυσοκλαράτων και συνδικαλιστών…
Και εδώ ξεχωρίζει κάτι πραγματικά παράδοξο. Η πολιτική ηγεσία να κάνει βήματα προς την αξιοκρατία και ορισμένοι χέρι-χέρι με μερίδα συνδικαλιστών να μάχεται για το αντίθετο!
Αισιόδοξο είναι το γεγονός ότι υπάρχει σθεναρή αντίσταση από την πλειοψηφία της ΠΟΕΠΛΣ. Μιας ομοσπονδίας ταλαιπωρημένης από συγκρούσεις και ανούσιες αντιπαραθέσεις των προηγούμενων ετών και η οποία απ’ ότι φαίνεται είναι σε διαδικασία αυτοκάθαρσης από πρόσωπα που την οδήγησαν στο παρελθόν σε οριακά σημεία. Μας αρέσει ή όχι αυτή η ΠΟΕΠΛΣ μας δίνει μια ελπίδα. Ευχόμαστε να τα καταφέρουν αλλιώς θα επικρατήσουν ξανά οι τυχοδιώκτες και αυτός που έχει να δουλέψει 20 χρόνια!
Το πελατειακό σύστημα είναι δυστυχώς βαθιά ριζωμένο. Κακή επίδραση μιας νοοτροπίας όπου κυριάρχησαν οι κλειστές θύρες και οι γνωριμίες κι όχι οι ανοιχτές διαδικασίες με κανόνες.
Θα πρέπει όλοι μας να δούμε τη συνολική εικόνα και όχι μόνο το «μικροπεριβάλλον» μας. Εάν στηρίζουμε αυτόν που πιστεύουμε ότι θα “μας βολέψει”, θα εξαρτόμαστε κάθε φορά από αυτόν ή κάποιον άλλο «πατρώνο».
Η πραγματική μάχη που πρέπει λοιπόν να δοθεί είναι εναντίον του πελατειακού συστήματος και όσων θέλουν να το συντηρήσουν. Και σ’ αυτή τη μάχη ΕΜΕΙΣ είμαστε σημαντικοί! Όσοι περισσότεροι μπούμε στην πρώτη γραμμή τόσο πιο γρήγορα θα πάμε ένα βήμα παραπέρα.
