Η ελευθερία της έκφρασης είναι βασικό συστατικό σε μια ελεύθερη χώρα και σε μια δημοκρατία. Αρκεί να τηρεί και τους βασικούς κανόνες έκφρασης και να συμβάλει δημιουργικά. Κι ας διατυπώνεται αντίθετη προς το ρεύμα άποψη. Αλλού τίθεται ζήτημα….
H χρήση του διαδικτύου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας πλέον.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στο Σώμα μας μια έξαρση στο πεδίο αυτό και ένας από τους λόγους είναι το γεγονός ότι το ένστολο προσωπικό θεωρώντας ότι στερείται διόδους δημόσιας έκφρασης βρήκε διέξοδο μέσω των blogs και των social media.
Δυστυχώς όμως έγινε και όπλο στα χέρια κάποιων, οι οποίοι κυρίως ανώνυμα αναρτούν ισχυρισμούς ή διαδίδουν ανυπόστατες πράξεις ή παραλείψεις ενός προσώπου και εκμεταλλευόμενοι το δημόσιο χαρακτήρα της ανάρτησης, απευθύνονται σε απεριόριστο και απροσδιόριστο αριθμό προσώπων.
Όπως λέει και μια Βρετανική παροιμία “το ψέμα θα γυρίσει όλη τη γη πριν η αλήθεια προλάβει να φορέσει τα παπούτσια της”.
Όσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα πολύ εύκολα αντιλαμβάνονται ποιος είναι ο ανώνυμος και πολύ περισσότερο το σκοπό που η ανάρτησή του εξυπηρετεί.
Ένας απόστρατος ανώνυμος δε, είναι το χείριστο είδος του συκοφάντη μέσω διαδικτύου. Και αυτό διότι όχι μόνο πασχίζει να αποκτήσει ένα ρόλο που κανείς δεν του έδωσε αλλά και που όσο ήταν στην ενέργεια ουδέποτε κατάκτησε.
Επιπλέον, ξεδιάντροπα αποπροσανατολίζει και προκαλεί σύγχυση σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν όλα τα δεδομένα.
Η συκοφαντία είναι έτσι κι αλλιώς η εκδίκηση των ανάνδρων.
Σε κάθε περίπτωση, όταν αυτές οι αναρτήσεις αποσκοπούν στο να κλονίσουν θεσμούς τότε εμείς οι υπόλοιποι δεν πρέπει να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.
Εάν στις παραπάνω σκέψεις συμπεριλάβουμε και τη δεδομένη κρισιμότητα της χρονικής περιόδου έναντι των σοβαρών προβλημάτων που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τότε η ενεργοποίησή μας επιβάλλεται!
Έτσι λοιπόν, ως ανώνυμος κι εγώ υπερασπίζομαι τον θεσμό και υπενθυμίζω πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι “χώρος ελεύθερος δικαίου”. Τουναντίον.